Matches in UGent Biblio for { ?s ?p De decoratie van de vijf boogvelden aan de buitenzijde van de Scheldegevel van De Notelaer met vijf bas-reliëfs is te situeren aan het einde van de tweede bouwfase (april 1793–juli 1794). De toeschrijving aan de Brusselse beeldhouwer François-Joseph Janssens door Goetghebuer in 1827, kan nu voor het eerst gestaafd worden met archiefbronnen. Daaruit blijkt dat de reliëfs voltooid waren en wellicht ook geplaatst werden in juni 1794, en dat beeldhouwer Janssens in de daaropvolgende herfst werd uitbetaald. François-Joseph Janssens vervaardigde de reliëfs wellicht ongeveer op het hoogtepunt van zijn carrière, toen hij vijftig was. Hij had toen al heel wat ervaring opgedaan in het weergeven van allegorieën en het maken van reliëfsculptuur en hij maakte toen deel uit van een invloedrijk sociaal en artistiek netwerk. Zo werkte hij al samen met de architecten Charles De Wailly en Antoine-Marie-Joseph Payen, respectievelijk architect en werfleider van De Notelaer, op het domein Schoonenberg te Laken. Die samenwerking van architect(en) en beeldhouwer was mogelijk de aanleiding om ook in Hingene voor Janssens te kiezen. Beïnvloed door zijn langdurige verblijf in Italië, was hij een van de beeldhouwers die in de Zuidelijke Nederlanden de stijlovergang realiseerden van barok naar neoclassicisme. De neoclassicistische reliëfs in Hingene bevinden zich aan het eind van die evolutie in Janssens’ werk. De reliëfs stellen de Schelde en vier van zijn bijrivieren voor: Leie, Dender, Rupel en Durme. Janssens’ voorstelling – drie centrale riviergoden geflankeerd door een meermin en een triton – sluit aan bij de internationale en nationale iconografische beeldtraditie. Janssens geeft zijn riviergoden weer in halfliggende houding en voorziet ze van de gangbare attributen, zoals de amfoor waaruit water stroomt, de hoorn des overvloeds, de roeispaan, en de krans van waterplanten in het haar. Hij geeft zijn figuren echter een specifieke, lokale invulling via de vegetatie, die niet enkel verwijst naar de water- en moerasflora rondom De Notelaer, maar ook naar de lokale teelten in de buurt van de gerepresenteerde rivieren.. }
Showing items 1 to 1 of
1
with 100 items per page.
- aggregation abstract "De decoratie van de vijf boogvelden aan de buitenzijde van de Scheldegevel van De Notelaer met vijf bas-reliëfs is te situeren aan het einde van de tweede bouwfase (april 1793–juli 1794). De toeschrijving aan de Brusselse beeldhouwer François-Joseph Janssens door Goetghebuer in 1827, kan nu voor het eerst gestaafd worden met archiefbronnen. Daaruit blijkt dat de reliëfs voltooid waren en wellicht ook geplaatst werden in juni 1794, en dat beeldhouwer Janssens in de daaropvolgende herfst werd uitbetaald. François-Joseph Janssens vervaardigde de reliëfs wellicht ongeveer op het hoogtepunt van zijn carrière, toen hij vijftig was. Hij had toen al heel wat ervaring opgedaan in het weergeven van allegorieën en het maken van reliëfsculptuur en hij maakte toen deel uit van een invloedrijk sociaal en artistiek netwerk. Zo werkte hij al samen met de architecten Charles De Wailly en Antoine-Marie-Joseph Payen, respectievelijk architect en werfleider van De Notelaer, op het domein Schoonenberg te Laken. Die samenwerking van architect(en) en beeldhouwer was mogelijk de aanleiding om ook in Hingene voor Janssens te kiezen. Beïnvloed door zijn langdurige verblijf in Italië, was hij een van de beeldhouwers die in de Zuidelijke Nederlanden de stijlovergang realiseerden van barok naar neoclassicisme. De neoclassicistische reliëfs in Hingene bevinden zich aan het eind van die evolutie in Janssens’ werk. De reliëfs stellen de Schelde en vier van zijn bijrivieren voor: Leie, Dender, Rupel en Durme. Janssens’ voorstelling – drie centrale riviergoden geflankeerd door een meermin en een triton – sluit aan bij de internationale en nationale iconografische beeldtraditie. Janssens geeft zijn riviergoden weer in halfliggende houding en voorziet ze van de gangbare attributen, zoals de amfoor waaruit water stroomt, de hoorn des overvloeds, de roeispaan, en de krans van waterplanten in het haar. Hij geeft zijn figuren echter een specifieke, lokale invulling via de vegetatie, die niet enkel verwijst naar de water- en moerasflora rondom De Notelaer, maar ook naar de lokale teelten in de buurt van de gerepresenteerde rivieren.".