Matches in UGent Biblio for { ?s ?p Om synchrone machines met permanente-magneetbekrachtiging bij variabele rotorsnelheden aan te sturen, past men vaak een vectorregeling toe. Voor deze regeling dient men de rotorpositie te kennen die men daartoe veelal meet met behulp van een positiesensor. Deze sensoren zijn echter duur en door een defecte sensor kan de machine grote schade oplopen. Om de kost te verlagen en de betrouwbaarheid van de regeling te verhogen, kiest men daarom steeds meer voor een sensorloze vectorregeling waarin men de sensor vervangt door een schatter. Bij stilstand en lage rotorsnelheden kan men de rotorpositie schatten uit het stroomantwoord op hoogfrequente testsignalen. In vele huidige sensorloze methoden treedt echter een belangrijke schattingsfout op tijdens het belasten van de machine. In het doctoraatswerk geven we een verklaring voor deze fout aan de hand van een niet-lineair analytisch machinemodel dat de magnetische verzadiging alsook magnetische interactie weergeeft. Het is tevens een nadeel van vele huidige schatters dat men de vectorregeling dient te onderbreken om de testsignalen te injecteren. In het doctoraatswerk stellen we een verbeterde en parameterloze positieschatter voor waarbij we de testsignalen genereren met behulp van de schakelende vermogensconvertor die de machine voedt. Door rekening te houden met de regimespanning en de regeluitgang injecteren we testsignalen zonder onderbreking van de vectorregeling. Hierdoor verloopt de werking van schatter en regelaar gescheiden hetgeen de snelle integratie van de schatter in bestaande sturingen bevordert. Om de ideeën uit het doctoraatswerk te toetsen, is een sensorloze vectorregeling beschreven voor meerfasige machines en voor defecte machines met een fase in open keten.. }
Showing items 1 to 1 of
1
with 100 items per page.
- aggregation abstract "Om synchrone machines met permanente-magneetbekrachtiging bij variabele rotorsnelheden aan te sturen, past men vaak een vectorregeling toe. Voor deze regeling dient men de rotorpositie te kennen die men daartoe veelal meet met behulp van een positiesensor. Deze sensoren zijn echter duur en door een defecte sensor kan de machine grote schade oplopen. Om de kost te verlagen en de betrouwbaarheid van de regeling te verhogen, kiest men daarom steeds meer voor een sensorloze vectorregeling waarin men de sensor vervangt door een schatter. Bij stilstand en lage rotorsnelheden kan men de rotorpositie schatten uit het stroomantwoord op hoogfrequente testsignalen. In vele huidige sensorloze methoden treedt echter een belangrijke schattingsfout op tijdens het belasten van de machine. In het doctoraatswerk geven we een verklaring voor deze fout aan de hand van een niet-lineair analytisch machinemodel dat de magnetische verzadiging alsook magnetische interactie weergeeft. Het is tevens een nadeel van vele huidige schatters dat men de vectorregeling dient te onderbreken om de testsignalen te injecteren. In het doctoraatswerk stellen we een verbeterde en parameterloze positieschatter voor waarbij we de testsignalen genereren met behulp van de schakelende vermogensconvertor die de machine voedt. Door rekening te houden met de regimespanning en de regeluitgang injecteren we testsignalen zonder onderbreking van de vectorregeling. Hierdoor verloopt de werking van schatter en regelaar gescheiden hetgeen de snelle integratie van de schatter in bestaande sturingen bevordert. Om de ideeën uit het doctoraatswerk te toetsen, is een sensorloze vectorregeling beschreven voor meerfasige machines en voor defecte machines met een fase in open keten.".